جمهوری اسلامی در حالی برای اسرائیل و آمریکا رجز می‌خواند و به بهانه حذف رهبر یک سازمان تروریستی، بر طبل جنگ می‌کوبد، که از تامین آب و برق و سوخت و نان مردم ایران عاجز است.

روزها و هفته‌هاست که کارگران و بازنشستگان بخش‌های مختلف، پرستاران و کادر درمان، کشاورزان، پیمانکاران و کامیون‌داران در سرتاسر ایران در اعتراض و اعتصاب به سر می‌برند، اما رژیمِ بی‌کفایتِ دزدسالار، از برآورده کردن خواسته‌های به حق آنها نیز ناتوان است.

ایران، کشوری با منابع عظیم ثروت و نیروی انسانی متخصص، هرگز نباید مشکلی برای تامین نیازهای اولیه و روزانه مردم خود داشته باشد، و کارگر و کارمند و بازنشسته‌اش نمی‌بایست در خیابانها به دنبال حق‌شان باشند. اینها کمترین وظایف یک دولت ملی و کارآمد در ایران است. جمهوری اسلامی اما نه ملی است و نه کارآمد. ایران برای این رژیم به مثابه غنیمتی است که تصرف کرده تا از طریق آن، خلافت اسلامی مخرب خود را به تمام منطقه و جهان گسترش دهد.

انتهای مسیری که جمهوری اسلامی می‌رود ویرانی ایران، فلاکت بیشتر ایرانیان، و به خطر انداختن تمامیت ارضی کشور است.

پیام من به نیروهای نظامی و انتظامی و امنیتی، به کارمندان و مدیران دستگاه اداری، و به آن بخشی از جامعه که هنوز به خاطر اعتقادات مذهبی در کنار این رژیم ایستاده این است:

به جای ایستادن روبروی ملت ایران، روبروی رژیم بایستید. پیش از آنکه جمهوری اسلامی، میهن ما را به پرتگاه نیستی فرو بیندازد در کنار ملت ایران، جمهوری اسلامی را به زباله‌دان تاریخ بیندازید و برای استقرار دوباره دولت ملی در ایران بکوشید که این برای شما، خانواده‌تان، ملت بزرگ ایران، و کشور باشکوه ایران بهتر است.

پاینده ایران،
رضا پهلوی